Çocuklarda yeme sorunları ve beslenme
Çocuklarda yemek yeme konusunda görülen sorunların birçok sebebi olabilir; öncelikli maksat bu sebeplerin araştırılmasıdır.
Bebekler 1 yaşına geldiğinde doğum kilolarını yaklaşık olarak üçe katlarlar, daha sonrasında ise büyüme suratı yavaşladığından çok fazla yeme muhtaçlığı duymazlar. Hasebiyle her devrin farklı gelişim özellikleri olduğu unutulmamalı, çocuklara daha fazla yemeleri için ısrar edilmemelidir.
2 yaşına gelindiğinde ise çocuklarda negativistik periyot denilen bir süreç başlar. Bu devirde çocuklar kendi bağımsızlığını ilan edip bir birey olduğunu kanıtlama eforu içerisindedir. Birden fazla vakit anne babanın isteklerine karşı çıkarlar. Örneğin fasulye yer misin biçimindeki bir soruya hayır yemem formunda yanıt verebilirler. Bunun yerine fasulye mi yersin yoksa kabak mı halinde sorular sorularak çocuklara seçim bahtı bırakılmalı ve kendi kararlarını kendisinin vermesi sağlanmalıdır.
Okul öncesi devirde başlayan taklit, kişilik gelişiminin en değerli kesimidir. Genelde erkek çocuklar babayı, kız çocuklar ise anneyi taklit ederler. Hasebiyle kerevizi yemediğini söyleyen bir anne babanın çocuklarına bu besini sevdirmesi kolay değildir.
Hemen her çocukta gözlenebilen ilgi muhtaçlığının ebeveyn tarafından karşılanılmaması da çocuklardaki yeme sorununun sebebi olabilir. Az yemek yeme ya da yavaş yemek yeme çocukların ilgi çekmek için sergilediği davranışlar ortasında yer alabilir. Daha yavaş yemek yediğinde anne babanın onunla ilgilendiğini fark eden çocuk bunu sürdürebilir. Bu türlü durumlarda çocuğa baskı yapılmamalıdır.
Çocukların sağlıklı beslenebilmesi için et, süt, sebze-meyve ve ekmek-tahıl kümesinin her birinden kâfi ölçülerde tüketmesi gerekir. Et, süt, yumurta üzere kaliteli protein kaynakları büyüme ve gelişim için elzemdir. Günde 2-3 su bardağı kadar süt yahut yoğurt, 1 kibrit kutusu kadar peynir tüketmeleri kemik ve diş gelişimini takviyeler. Ayrıyeten her gün en az 5 porsiyon taze zerzevat ve meyve tüketmeleri gerekmektedir.
Okul öncesi çocuklar için kalsiyum ve demir en değerli minerallerden birisidir. Kalsiyum eksikliğinde çocuklarda büyüme geriliği ve raşitizm görülmektedir. Kalsiyumun en güzel kaynakları süt ve türevleri, pekmez, fındık fıstık üzere kuru yemişler ve yeşil sebzelerdir. Kâfi alınmayan demir mineralinde ise demir eksikliği anemisi görülmektedir. Demir istikametinden varlıklı besinler et, yumurta, yeşil yapraklı sebzeler, kurubaklagiller, yağlı tohumlar, pekmez ve kuru meyvelerdir.
Çocuklara kesinlikle kahvaltı yapma alışkanlığı sağlanmalı, orta öğünlerinde şeker, çikolata, bisküvi, gazlı içecekler yerine süt, yoğurt, ekmek ortası peynir , kuru ve taze meyveleri tercih etmek daha gerçek seçimlerdir.
Psk.Dyt. Merve ŞAHİN
